Sowa III

To co zaraz Wam napiszę jest straszne, okrutne i niewybaczalne. Najlepiej mnie skatować za ten haniebny czyn. Chociaż... nawet kara śmierci nie będzie tu najlepszym rozwiązaniem. W końcu sama piszę najpierw, że zostawienie opowiadania w trakcie jego pisania jest zbrodnią, a teraz chcę zrobić coś podobnego... eh, to może wreszcie napiszę o co chodzi:

Otóż, moje żabcie, misie-pysie, czy jak sobie tam chcecie, zawieszam bloga. Nie mam weny, dodatkowo zaczynam coraz mniej lubić HP więc prawdopodobnie to opo wcale nie zostanie skończone, lub poproszę jakąś zaprzyjaźnioną mi pisarkę, by skończyła to pisać za mnie (tak, pomysł cioci Venetii i jej nowych planów na Dramione). Męczą mnie już heterycy i parki damsko-męskie, chcę żeby się coś działo, a takie żałosne pogaduszki między kobietą, a mężczyzną są jak najbardziej nie na miejscu i przede wszystkim - śmieszą mnie. Wszystko w tych przesłodzonych opowiadaniach jest o wielkiej miłości, jaka ich połączyła i o tym, jak by to było źle, gdyby oni nie byli razem. ojojoj, to żenada.
Nie obrażam Waszych dzieł. Co to, to nie. Chcę tylko, byście starali się mnie zrozumieć. Nie potrafię już pisać nic o takich "zwyczajnych" parach, no przynajmniej nie potrafię o ich kontaktach cielesnych, bo uczucia są takie same w związkach damsko-męskich, męsko-męskich, jak i damsko-damskich.

To moje postanowienie jest oczywiście tymczasowe... być może skończę to pisać, już chciałabym w przyszłym roku, ale nie wiem, co z tego wyjdzie. To może być nudne jak flaki z olejem. Dlatego potrzebuję, by pod tym postem podpisał się każdy, kto przeczytał choć kilka rozdziałów (których tak w sumie jest kilka), żebym wiedziała, że będę miała dla kogo pisać i do kogo wrócić. Możecie pisać swoje propozycje, wszelką krytykę (oczywiście bez wyzwisk i przekleństw), zmiany (czyli co chcielibyście tu zobaczyć, co Wam się nie podoba [i tutaj piszę o postaciach, nie o wyglądzie bloga XD], etc.), ale jeśli nie chce Wam się pisać mega kreatywnych komentarzy na piętnaście linijek - napiszcie zwykłe buźki, czy też serduszka. Lubię buźki i serduszka. Nie przeszkadzają mi. Wystarczy tylko, że zapewnicie mnie o tym, iż chcecie ciąg dalszy.

Do każdego, kto chce przeczytać kolejny rozdział tegoż Dramione - proszę o komentarz!

xoxo

Sakura

PS Wciąż piszę drugi blog, tam są te "wymyślne" parki. Jeśli będziecie mieli czas i chcicę na przeczytanie czegoś, co wyszło z mej chorej mózgownicy (co jest oczywiście niemożliwe, bo istnieje wielu dużo lepszych autorów i każdy pisze wyjątkowo, a ja to tylko jedna z tych, co to chcą się wybić ;-;) to zapraszam na niego: http://stories-by-sakura.blogspot.com/